Kaniadtong milabay nga Semana Santa akong namatikdan nga mora ug mipahulaypud ug padala ug mga e-mail ang akong mga pag-umangkon nga tu-a sagawas sa Pinas. Mao nga niining semanaha nagpaabot ko nga magdungansila ug padalasailangmgamensahe,ingon man angakonganakkamagulanganngasakaysausaka “ocean-going” ngabarko.
Human nako ug panihapon kaniadtong Miyerkoles dali ko nga nagtempla ug kape barako subay sa akong naandan nga himoon human ug kaon magabi-i.
Dihang natempla na ang kape ako kining gidala didto atubangan sa akong computer ug samtang kini nangalisngaw saka init akong gipahimudsan sa paghigop. Halos mapaso akong ngabil sa kainit sa kape. Ug sulod lang sa pipila ka lad-ok nga akong nahimo nagsugod na pagtubod ang akong singot timaan nga nabuhina ang akong dugo ug nagpalayo ang sayong katulogon.
Taudtaod akong giablihan anga kong e-mail ug nagsugod sa pagsusi kon duna bay mga mensahe. Wako masayop. Tulo ka mga e-mail nga misulod mao ang gikan sa akong anak nga si Sacha, lain gikan sa akong pag-umangkon nga si Nelson Anasco nga tu-a sa Port Moresby sa Papua New Guinea, ug usa gikan sa gwatsinanggong si JB kon John Brian nga karon nahamtong nga pag-umangkon nga waiter sa usaka restaurant didto sa Jeddah, Saudi Arabia.
Ang e-mail sa akong anak pulos pangumusta lang; nagpadayag sa iyang kamingaw sa amo-a ug sa iyang pamilya samtang padayon silang naglawig sa kalawran nga sa iyang bana-bana mohangtod sa usa kabulan nga walay hunong nga biyahe gikan sa Fujairasa United Arab Emirate paingon sa Estados Unidos aron maghatud ug usa kabarko nga produkto salana.
Ang e-mail pudni Nelson nga iyang ig-agaw pangumusta usab sa akong pamilya. Mao nga dali lang kini nako nabalusan kaywana man ko’y angayan nga tuki-on aron ipasabot.
Apan ang e-mail ni JB lahi. Sa akong pag-ablina kita dayon nako nga ta-as kini ug dunay mga pangutana sama sa iyang naandan nga gihimo sa mga una niyang mga mensahe sa ako-a.
Mao ni ang mensahe sa gwatsinanggo nakong pag-umangkon:
“Maayong adlaw nimo diha ‘Kol Vic. Musta man, lig-on pa imo tuhod? Balita nako gikan sa ila Mama tagsa nalang ka magsuroy-suroy didto sa amo balay. Duol ra man unta mi sa inyoha ‘Kol? Mao nga sa akong huna-huna sakit na imong tuhod o di ba imo mga tiil. Di na seguro ka ka drayb kay sakit itapak sa brake ug kambiyada imong mga tiil. Mao nga bisan naa kay sakyanan tapolan naka mosuroy sa amo-a.
(Sa akong huna-huna migawas na sad ang kasi-aw sa akong pag-umangkon. Ako na sab ang nadiskitahan.
Seguro huna-huna niya wa nako ka adto sa ilaha kay wana’y kaya nga magmaneho ug multi-cab. Hapit na nako ingnon nga pwede naka ma korek Doy).
“Lain pud ato ‘Kol, grabe ako kabalaka diri sa Jeddah dihang migawas sabalita sa telebisyon ang pagpamomba sa mga suicide bombers didto sa Sri Lanka. Sa wa pa nako maklaro nga sa Sri Lanka diay ‘Kol Vic naghuna-huna ko nga basin sa Pilipinas nahitabo kay nahisgutan man gud nga duha sa mga gibombahan mga simbahang Katoliko ug giatol pa gyud sa Pasko sa Pagkabanhaw. Di ba ‘Kol Vic nahitabo na ang susamang pagbomba diha sa San Pedro Cathedral ngagi-atol pud sa misa sa hapon sa Easter Sunday? Di ba daghan pud to ug mga nangamatay? Misamot ang akong kakuyaw ‘Kol kay sauna nakong pagkakita sa mga tawo nga naasa ‘footages’ sa telebisyon mora pud ug mga Pinoy ang mga taga Sri Lanka. Mao nga sa akong huna-huna sa Mindanao napud seguro nahitabo. Salamat nalang nga dili di-ay. Unya ‘Kol Vic, unsa man ang nahimong reaksiyon sa atong gobiyerno human sa maong hitabo? Mao raba ni akong namatikdan ‘Kol Vic. Basta na gani mga kalihukan nga terorista, mga emerhensiya nga mosangpot sa dagkong kadaot sa mga kabtangan ug infrastraktura, ug kamatayon ug pagka angol sa daghan mga tawo, diha pa ang gobiyerno magkaragkarag ug kuno paglig-on sa pagpangandam sa maong mga insidente. Seguro ‘Kol Vic, mao ra gihapon ni ang nahitabo.”
Himuot ko nga naghuna-huna sa mga pangutana sa akong karaho nga pag-umangkon. Mora ug iya nako ngagi-unhan sa akong itubag sa iyaha. Tonto gyud to nga bata ba.
Mao nga kini nalang akong tubag sa iyang e-mail; gigamitan nako ug makabibliyang mga linggwahe:
“Gipamulong mo Jib.”Husto gyud ka kay sa dihang nabalita ang dugo-on kayo nga pagpangatake sa mga simbahang Katoliko sa Sri Lanka ang unang mga pamahayag sa kadagkoan sa kapolisan sa Pilipinas mao ang pag-ingon nga ilang pahugtan pag-ayo ang seguridad sa mga lugar nga kanunay dagsaon ug daghang mga tawo sama sa simbahan, mga malls, mga palengke ug uban pa. Dugang pa sakapolisan, ila pud higpitan ang pag sinati sa tanan nga mga mosulod nga mga langyaw diri sa Pinas labi na gyud kon gikan diha sa mga nasud sa Middle East, ang nailhan nga sabakan sa mga terorista. Gani Jibby, medyo nasobrahan na ang pag-estrikto sa mga mosulod sa mga simbahan kaniadtong Semana Santa ug sa mga adlaw nga Domingo. Ang mga manimbahay nagreklamo na labot sa usa ka latid nga walay pasudlon sa simbahan nga magdala ug ‘back pack.’ Unya, kaniadtong Domingo, dunay tigulang nga nagdalaug ‘sling bag,’ dili ‘back pack.’Guyod-guyod pa gyud niya iyang tulo ka mga apo. Unya pagsulod niya sa ‘gate’ sa simbahan gi bara siya sa mga gwardiyang pulis kay naa siya’y dala’ng bag. Nangatarungan ang tigulang dayon tudlo didto sa nakaplastar nga tarpaulin nga nagpahibalo nga di pasudlon ang magdalaug ‘back pack.’ Iyang giingnan ang mga gwardiya sa simbahan nga ‘sling bag’ man iyang dala ngano di siya pasudlon. Ang tubag sa mga pulis sa tigulang, ‘Ah, basta, ang mando sa amo-a di pasudlon sa simbahan ang dunay dala’ng mga bag. Pitaka ug uban nga makuptan lang sa kamot ang pwede.’Way nahimo ang tigulang. Nag dagkot nalang siya ug kandila sa gawas ug didto nagbagutbot. O’ unsa man imo ikasulti ani Dong JB, pabor ka? He, he, he! SEND
